“ฉันกังวลว่าฉันอาจติดเชื้อ ทุกคนกลัว” Myat Mon Yee ผู้เก็บข้อมูลของ องค์การอนามัยโลก ( WHO ) วัย 32 ปีกล่าวตั้งแต่เดือนมีนาคม Ms. Mon Yee จบการศึกษาด้านคอมพิวเตอร์จาก South Dagon Township ในย่างกุ้ง ได้ทำงานที่โรงพยาบาล South Oklapa ในเมืองหลวงเก่า โรงพยาบาลได้รับการวางแผนให้เป็นโรงพยาบาลสตรีและเด็ก แต่ได้เปลี่ยนเป็นศูนย์รักษาCOVID-19ไม่น่าแปลกใจเลย ในตอนแรกเธอค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับการทำงานกับโรคติดเชื้อที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก
ยกเว้นว่ามันกำลังคร่าชีวิตผู้คนและทำให้คนอื่นป่วยหนัก
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขแนวหน้าทั่วโลกติดเชื้อโควิด-19 ในอัตราที่สูงขึ้น กว่ากลุ่มอื่นๆ เกือบทั้งหมด ยกเว้นผู้สูงอายุ แพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่ธุรการเสียชีวิตหลายคน
“แต่ฉันนึกถึงบุคลากรด้านสุขภาพและเจ้าหน้าที่การกุศลคนอื่นๆ ที่เต็มใจทำงานและแม้กระทั่งเป็นอาสาสมัคร ซึ่งนั่นทำให้ความกลัวของฉันหายไป” เธอกล่าวต่อ “และเมื่อฉันเริ่มทำงาน ฉันพบว่าสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ซึ่งทำให้ความกลัวของฉันลดลง”
Myat Mon Yee รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการติดเชื้อ COVID-19 ที่โรงพยาบาล South Oklapa ในย่างกุ้ง
มัต มอน ยี Myat Mon Yee รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการติดเชื้อ COVID-19 ที่โรงพยาบาล South “ข้อมูลคือแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์” ดร.ฟาบิโอ คัลดาส เด เมสกิตา หัวหน้าทีมเอชไอวี ไวรัสตับอักเสบ และวัณโรคขององค์การอนามัยโลกในเมียนมาร์กล่าว “เราจำเป็นต้องรู้ว่ามีกี่คนที่กำลังรับการรักษาและจำนวนเตียงว่างสำหรับผู้ป่วยใหม่ เล็กน้อยเกี่ยวกับเพศ อายุ และสถานะการเจ็บป่วยของผู้ป่วย และแน่นอนว่าพวกเขาอาศัยอยู่ที่ไหนและพบปะกับใคร
และเราจำเป็นต้องรู้ว่ากำลังดำเนินการทดสอบอยู่กี่ชุด และชุดทดสอบเหลืออยู่กี่ชุด”
“เราต้องรู้ว่าคนไข้กำลังใช้ยาอะไรอยู่ อุปกรณ์ป้องกันที่จำเป็นสำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข และจำนวนเจ้าหน้าที่ที่ทำงานเกี่ยวกับการรักษาและการตอบสนอง: ตัวเลขเหล่านี้อาจดูเหมือนเป็นตัวเลข แต่เป็นกุญแจสำคัญในการตัดสินใจในช่วงวิกฤต” ดร. เดอ เมสกิตากล่าว
เจ้าหน้าที่สนามบินขนถ่ายสินค้า PPE ที่ยูนิเซฟจัดหาให้ ณ ท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง ประเทศเมียนมาร์© UNICEF/เนียน เซ เตต เจ้าหน้าที่สนามบินขนถ่ายสินค้า PPE ที่ยูนิเซฟจัดหาให้ ณ ท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง ประเทศเมียนมาร์
‘คุณต้องกล้า’ในเดือนกุมภาพันธ์ เห็นได้ชัดว่ากระทรวงสาธารณสุขและการกีฬาไม่มีบุคลากรเพียงพอที่จะทำหน้าที่ด้านเทคนิคนี้ ดังนั้น WHO จึงจ้างคนสามคนที่เต็มใจรับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับงานในโรงพยาบาล ซึ่งรวมถึงคุณ Mon Yee
“คุณต้องกล้าหาญที่จะทำงานเกี่ยวกับโรคติดเชื้อ” ดร. เดอ เมสกิตา กล่าว “ผู้สมัครงานจำนวนมากในเมียนมาร์ปฏิเสธงานนี้เมื่อพวกเขาพบว่าพวกเขากำลังจะทำงานเกี่ยวกับโควิด-19 ที่โรงพยาบาล ในปี 1987 ก็เช่นเดียวกัน ตอนที่ฉันเริ่มทำงานกับเชื้อเอชไอวี และเราไม่รู้แน่ชัดว่ามันแพร่เชื้อไปยังผู้คนได้อย่างไร”
ในที่ทำงาน คุณ Mon Yee สวมหน้ากากอนามัยและเฟซชิลด์ พกเจลฆ่าเชื้อ และล้างมือบ่อยๆ เธอได้รับชุดป้องกัน รวมถึงหมวกและชุดคลุม และมีการฆ่าเชื้อสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างสม่ำเสมอ
แต่เธอก็ต้องใช้ความระมัดระวังเช่นกันเมื่อกลับถึงบ้าน ซึ่งเธอแบ่งปันกับคุณยายวัย 95 ปี คุณแม่วัย 70 ปี พี่สาวและหลานสาวของเธอ “เมื่อฉันกลับถึงบ้าน ฉันไม่คุยกับใครเลย ฉันรีบอาบน้ำและแช่เสื้อผ้าในน้ำสบู่ ฉันพ่นยาฆ่าเชื้อบนสิ่งของทั้งหมดของฉัน และฉันอยู่คนเดียวเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง”
credit : infantuggs.net
finalfantasyfive.com
bernardchan.net
immobiliarelibertylavagna.com
tweetfash.com
hamercaz.org
transformingfamily.net
eerrtdthbdghgg.com
faycat.net
canadiantabletspharmacy.net
fakelvhandbags.net
tinbenderbodyshop.com
coachfactoryoutletdeals.com
